Wyróżniamy
następujące rodzaje pasiek:
- amatorskie do 20 pni,
- przydomowe (wspomagające) 20 do 80 pni,
- towarowe powyżej 80 pni, przeciętnie 200 /pasieki
zawodowe/,
- specjalistyczne.
|
|
Pasieki
amatorskie:
Pszczelarza amatora cechuje to,
że zamiłowanie stawia ponad rachunek ekonomiczny. Pasiekę
utrzymuje dla własnej satysfakcji posiadania pszczół, wyposażając
w wymyślny sprzęt Praca przy pszczołach dostarcza wiele
emocji i jest prawdziwym wypoczynkiem.
Pasieka amatorska zlokalizowana jest w ogródku pszczelarza
lub na działce w najbliższym sąsiedztwie miejsca jego zamieszkania,
by móc często ją odwiedzać. Uzyskany miód zużywany jest
na własne potrzeby. Wielkość pasieki od kilku do kilkunastu
pni.
Pasieki
przydomowe:
Pasieki te stanowią dodatkowe
źródło dochodu pszczelarzy, którymi są osoby
różnych zawodów oraz emeryci. Pasieka przydomowa obsługiwana
jest w godzinach wolnych od pracy zawodowej. Na ogól są
to pasieki liczące 20 do 50 pni. Lokalizacja tzw. przydomowa
powinna dać możliwości uzyskania dobrych zbiorów. Pasieka
dostarcza nie tylko miodu na sprzedaż, ale także pyłek kwiatowy,
propolis, wosk, a niekiedy nawet mleczko pszczele.
Pasieki
towarowe (zawodowe):
Pasieki towarowe prowadzone są
przez pszczelarzy o pełnych kwalifikacjach, wysokiej wiedzy
teoretycznej i dużej praktyce. Wyniki gospodarcze są podstawą
do utrzymania pszczelarza i jego rodziny. Pszczelarz przez
cały czas pogłębia swoją wiedze przez czytelnictwo, kursy
i wymianę doświadczeń z innymi pszczelarzami. Pasieka towarowa
liczy powyżej 80 pni. W jednym miejscu nie powinno być więcej
niż około 40 pni, dlatego często organizowane są wędrówki.
Pszczelarz zawodowy pozyskuje z tej pasieki wszystkie produkty
pszczele, wymienione w pasiece przydomowej, a także ziołomiód
i jad pszczeli. W dużej pasiece niezbędne jest wyposażenie
jej i dodatkowo w nowoczesne ule (wielokorpusowe) i nowoczesny
sprzęt - pracownie pasieczną i środek lokomocji.
Pasieki
specjalistyczne:
W tej grupie pasiek wyodrębniamy:
pasieki hodowlane, a wśród nich zarodowe zajmujące się doskonaleniem
pogłowia pszczół określonej rasy czy linii wychowującej
matki pszczele oraz pasieki reprodukcyjne. Pasieka taka
składa się z 40 pni, a od pszczelarza wymagane są wysokie
kwalifikacje. Pasieka reprodukcyjna zapewnia dla pasiek
towarowych , wymianę matek i na życzenie dostarcza wraz
z matkami rodzinki rozwojowe. Druga
grupa pasiek specjalistycznych to pasieki szkoleniowe. Pasieki
prowadzone są przy szkołach rolniczych, akademiach rolniczych,
związkach pszczelarstwa - służą jako pomoc dydaktyczna.
Pszczoły z takiej pasieki, niepokojone długimi przeglądami
uczących się, na ogół nie dają dużego pożytku. Wielkość
tych pasiek jest zróżnicowana i dostosowana do potrzeb danego
ośrodka dydaktycznego.
Przy różnego rodzaju placówkach naukowo - badawczych i organizacjach
wyróżniamy pasieki doświadczalne. Zadaniem ich jest rozwiązywanie
i sprawdzanie w praktyce problemów naukowych i praktycznych
z dziedziny pszczelarskiej. Pasieki te znajdują się pod
patronem pracowników naukowych lub specjalistów np. lekarzy.
-->>
POWRÓT
Teksty przygotowane na podstawie skryptu
'Jak założyć pasiekę" Wojewódzkiego
Związku Pszczelarzy w Krakowie pod redakcją
W. Kluczewski,
A. i S.Staszewscy
|